ماه: نوامبر 2020

حقیقت این است که من مجنونم، نه به لیلا یا هر معشوق دیگری، که به رویا.

قبل‌تر ها، از گذار روزها قدری هراسان بودم. خیال می‌کردم در هر روز باید دستاورد غریبی داشته باشم. دستاوردی که حتی نمی‌دانستم چیست. این روزها اما، نشسته ام به تماشای گذار روزها. به تماشای روزمرگی و بیرون کشیدن زیبایی و معنا از دل آن. عجیب آنکه از قبل‌ترها شادمان‌ترم. شادمانی نه به معنای عدم غم. […]

دلت می‌خواد خوشحال باشی؟ برو جلوی آینه وایسا. به آدمی که می‌بینی خوب نگاه کن. ببین چی دلش می‌خواد؟ چطوری حالش خوب میشه؟ نیازهاش چیه؟ خوب بهش گوش کن. بدون که اولین آدم مهم این دنیا برای تو، همین آدمیه که داری تو آینه می‌بینی. هر جوری که اون راضیه و احساس آرامش می‌کنه زندگی […]

گاهی اوقات، پیش‌فرض‌هایی که در مورد خودمان داریم، دست و پایمان را می‌بندند و فرصت رشد و تجربه‌های جدید را از ما می‌گیرند. مثلا اگر تا به‌حال، به هر دلیلی خیلی ورزش نکرده‌ایم و با خود فکر کنیم من که اهل ورزش نیستم، ورزش برای آدم‌های خاصی است که با علاقه و استعداد آن به […]

1- امشب چند ساعتی باران باریده و خیابان‌ها خیس‌اند. ساعت ۲۰ دقیقه بعد از نیمه شب است. خانه در تاریکی فرورفته. من اما آمده‌ام دم پنجره و خنکای نسیم پاییزی قدری اندامم را به لرزه انداخته است. با این حال این هوا را دوست دارم. روحم را تازه می‌کند. تا چند دقیقه پیش داشتم در […]

فرآیند یادگیری زبان‌های خارجی، برخلاف خیلی از آدم ها، هیچ‌وقت برای من خسته‌کننده و طاقت‌فرسا نبوده‌است. چرا؟ چون به چشم درس و مشق به آن نگاه نمی‌کنم. چه آن وقت که بدون اینکه یک ترم کلاس زبان رفته باشم، شروع به انگلیسی حرف زدن کردم (دروغ چرا، یک بار آن موقع‌هایی که ۱۵،۱۶ سال‌ام بود، […]

Andiamo باورت می‌شود کلمه‌ای مثل “بریم” بتواند چنین آهنگین و خیال انگیز باشد؟ Andiamo به تنهایی منبع عظیم شعف من در یکی، دو روز اخیر بوده است. چه زیبا زبانی است ایتالیایی و چه شادمانم من با شنیدنش، خواندنش و جرعه‌جرعه نوشیدنش.

با وجود همه سختی‌ها، این روزها بیشتر از هر زمان دیگه‌ای احساس خوشحالی می‌کنم. صبح‌ رو با خوندن ایتالیایی شروع می‌کنم و حس ذوق تو تک‌تک سلول‌های بدنم جاری میشه. چند تا ویدئو هم از مصاحبه با مردم ایتالیا تو خیابونا می‌بینم و خنده‌های رو لبشون و انرژی مثبت‌شون، رو لب منم خنده میاره. همزمان، […]

بهش گفتم: خودت رو دوست داری؟ گفت: آره خیلی زیاد گفتم: چرا؟ گفت: آخه از من فقط یکی تو دنیا وجود داره

اگه دقیقا نمیدونی به چه حوزه ای علاقه داری و می خوای چیکار کنی، بدون که این قضیه کاملا نرماله. حتی اگه ۳۰ سالت باشه، این قضیه نرماله. چطور قراره بدونی دقیقا چی میخوای، وقتی سال‌ها مجبور بودی، خواسته های دیگران رو برآورده کنی. طبق نرم های از پیش تعیین شده، رفتار کنی. سیستم آموزشی […]