دلت می‌خواد خوشحال باشی؟ برو جلوی آینه وایسا. به آدمی که می‌بینی خوب نگاه کن. ببین چی دلش می‌خواد؟ چطوری حالش خوب میشه؟ نیازهاش چیه؟ خوب بهش گوش کن.
بدون که اولین آدم مهم این دنیا برای تو، همین آدمیه که داری تو آینه می‌بینی. هر جوری که اون راضیه و احساس آرامش می‌کنه زندگی کن. قرار نیست سعی کنی شبیه کسی دیگه باشی.
نمی‌گم کتاب توسعه فردی نخون و به توصیه های این و اون گوش نکن. می‌تونی از آدم‌های موفق و افرادی که دلت می‌خواد شبیهشون باشی الگو بگیری. ولی، ولی هر چیزی که می‌خونی، می‌بینی و می‌شنوی رو با شخصیتت، نیازهات و کسی که هستی بسنج. اگه با تو و وجودت می‌خونه، عملی‌اش کن. اگه نه، هیچ اجباری نیست که بخوای انجامش بدی. اگه هم بخوای هر جوری هست انجامش بدی می‌تونی به شکل خاص خودت این کار رو بکنی. با زدن ادویه‌های موردعلاقه‌ات بهش. مثل پاستایی که بعضی‌هاش بهش زعفرون میزنن. یادت باشه ما نیومدیم تو این دنیا که دستورات کتاب‌ها رو اجرایی کنیم. ما اومدیم تو این دنیا که خودمون باشیم و خودمون بشیم. خوبِ خودمون.
